جامعه مجازی نوشته آرشيو وبلاگ نويسندگان دل و دریا و زخم یک شاعر واژه هایی که می شود غزلت دارم از شعر گریه می نوشم به هوای نگاه چون عسلت مثل یک سایه در پی ات بودم ناگهان شد جهان تاریکی آرزوهای رفته بر بادم ماندنم نازنین من ! بغلت گفتمت کی مجال دیداری ؟ گفتی از این هوا بیا بیرون گفتمت بی هوا چه سازم من ؟ گفتی آقا برو پی اجلت داشتی بی خیال من با خود می نوشتی سرود بودن را گریه هایم شنیدی و گفتی وای از ناله های بی محلت نظرات شما عزیزان: پيوندها
|
|||||||||||||||||||
![]() |